Τώρα τελευταία άρχισα να σκέφτομαι για τη ζωή μου και το τι πρόκειται να γίνει στο μέλλον. Μέχρι τώρα το μόνο που με απασχολούσε ήταν να περναώ καλά με τους φίλους μου. Όμως κάποιες καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω μου με έχουν προβληματίσει. Π.χ. ο κολλητός μου και η κοπέλα του, που ετοιμάζονται να μείνουν μαζί. Και συζητήσεις περί γάμου και οικογένειας με κάνουν να αναρωτιέμαι που θα καταλήξω εγώ.
Βέβαια είναι νωρίς ακόμα, στα 23 μου, να σκέφτομαι να κάνω οικογένεια. Πάντα ήμουν της άποψης ότι το καλύτερο είναι να κάνεις παιδιά μετά τα 30, για να προλάβεις να ζήσεις την ζωή σου. Στην περίπτωση μου όμως το θέμα δεν είναι το ΠΟΤΕ αλλά το ΑΝ κάνω παιδιά. Και η αλήθεια είναι ότι το θέλω πολύ. Πιστεύω ότι μόνο αυτό έχει ουσιαστικό νόημα στη ζωή. Μπορεί να είσαι πετυχημένος στην δουλειά σου, να είσαι διάσημος, να περνάς καλά αλλά όλα αυτα θα σβηστούν κάποτε. Το μόνο που θα μείνει είναι οι απογονοί σου. Η συνέχεια σου σε αυτό τον κόσμο. Και αργότερα να αποκτήσεις και εγγονάκια. Μου αρέσουν αυτές οι εικόνες στο μυαλό μου γι' αυτό με αγχώνει ιδιαίτερα το γεγονός ότι αυτά εγώ ίσως δεν τα χαρώ ποτέ μου.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Άντε να αποδεχτώ ότι δεν θα κάνω οικογένεια. Το θέμα είναι ότι θα κάνουν οι άλλοι. Φαντάζομαι, όσο θα περνάνε τα χρόνια, έναν έναν τους φίλους μου να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά. Κι εγώ θα είμαι μπακούρι, μόνος, να κλέβω στιγμές από την δική τους χαρά. Και σε περιπτώσεις όπως είναι τα Χριστούγεννα που όλοι γιορτάζουν οικογενειακώς, εγώ θα είμαι σαν παρείσακτος. Ο gay 30άρης ή 40 άρης που είναι μόνος του. Είναι τρομερά καταθλιπτική αυτή η εκδοχή. Για να μην αναφέρω την άλλη περίπτωση, του να είμαι 35, ανύπαντρος και άτεκνος και να είμαι με τους ηλικιωμένους πλέον γονείς μου. Σαν ταινία τρόμου.
Όσο τα σκέφτομαι αυτά, νιώθω ένα σφίξιμο στο στομάχι. Γι' αυτό καλύτερα θα εστιάσω στο παρόν, το οποίο είναι πολύ πιο όμορφο και αισιόδοξο από το πιθανό μέλλον. Και ότι είναι να γίνει ας γίνει!
Βέβαια είναι νωρίς ακόμα, στα 23 μου, να σκέφτομαι να κάνω οικογένεια. Πάντα ήμουν της άποψης ότι το καλύτερο είναι να κάνεις παιδιά μετά τα 30, για να προλάβεις να ζήσεις την ζωή σου. Στην περίπτωση μου όμως το θέμα δεν είναι το ΠΟΤΕ αλλά το ΑΝ κάνω παιδιά. Και η αλήθεια είναι ότι το θέλω πολύ. Πιστεύω ότι μόνο αυτό έχει ουσιαστικό νόημα στη ζωή. Μπορεί να είσαι πετυχημένος στην δουλειά σου, να είσαι διάσημος, να περνάς καλά αλλά όλα αυτα θα σβηστούν κάποτε. Το μόνο που θα μείνει είναι οι απογονοί σου. Η συνέχεια σου σε αυτό τον κόσμο. Και αργότερα να αποκτήσεις και εγγονάκια. Μου αρέσουν αυτές οι εικόνες στο μυαλό μου γι' αυτό με αγχώνει ιδιαίτερα το γεγονός ότι αυτά εγώ ίσως δεν τα χαρώ ποτέ μου.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Άντε να αποδεχτώ ότι δεν θα κάνω οικογένεια. Το θέμα είναι ότι θα κάνουν οι άλλοι. Φαντάζομαι, όσο θα περνάνε τα χρόνια, έναν έναν τους φίλους μου να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά. Κι εγώ θα είμαι μπακούρι, μόνος, να κλέβω στιγμές από την δική τους χαρά. Και σε περιπτώσεις όπως είναι τα Χριστούγεννα που όλοι γιορτάζουν οικογενειακώς, εγώ θα είμαι σαν παρείσακτος. Ο gay 30άρης ή 40 άρης που είναι μόνος του. Είναι τρομερά καταθλιπτική αυτή η εκδοχή. Για να μην αναφέρω την άλλη περίπτωση, του να είμαι 35, ανύπαντρος και άτεκνος και να είμαι με τους ηλικιωμένους πλέον γονείς μου. Σαν ταινία τρόμου.
Όσο τα σκέφτομαι αυτά, νιώθω ένα σφίξιμο στο στομάχι. Γι' αυτό καλύτερα θα εστιάσω στο παρόν, το οποίο είναι πολύ πιο όμορφο και αισιόδοξο από το πιθανό μέλλον. Και ότι είναι να γίνει ας γίνει!
γυναίκες
καμάκι
σχέση
Η πρώτη μου γκόμενα - Μέρος 2ο: Το ραντεβού
Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 200915:15VoltsekΤο επόμενο κιόλας βράδυ μετά την γνωριμία μου με την κοπέλα, βγήκαμε για ποτό. Οι φίλοι μου έλεγαν να την πάρω τηλέφωνο. Εγώ δεν ήθελα επειδή ήμουν μπερδεμένος αλλά κι επειδή ήθελα να το παίξω λίγο δύσκολος. Τελικά με πήρε αυτή πρώτη και κανονίσαμε.
Δώσαμε ραντεβού σε ένα μπαράκι στην Αριστοτέλους. Ήταν εκεί με μία φίλη της. Μου άρεσε αυτό, θα ήταν πιο χαλαρή η κατάσταση. Δυστυχώς όμως δεν έμεινε πολύ ώρα. Κι έτσι μείναμε τα δυο μας σε ένα κάπως απόμερο σημείο του μαγαζιού. Κάποια στιγμή άρχισε να μου δείχνει sexy φωτογραφίες της στο κινητό και με πλησίαζε ώσπου κόλλησε πάνω μου. Ύστερα με ρωτούσε τι θα ήθελα να της πω ή να της κάνω. Γενικά ότι λέγαμε ή κάναμε έκρυβαν ένα άλλο νόημα. Έγω είχα αγχωθεί, πρώτη μου φορά είχα βρεθεί σε τέτοια θέση. Οπότε αποφάσισα να της το πω. Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:
- Θέλω να σου πω κάτι για μένα που μπορεί να σε σοκάρει αλλά δεν θέλω να νιώθω ότι σε κοροϊδευω.
- Πες μου, τι είναι;
- Πάει κάπου το μυαλό σου;
- Έχεις σχέση; Είσαι αρραβωνιασμένος; Παντρεμένος με παιδί; Χωρισμένος με παιδί;
- Όχι βέβαια. Απλά είμαι gay.
Ξαφνικά σιωπή τύλιξε το χώρο. Η κοπέλα έπαθε σοκ. Δεν μιλούσε για μερικά δευτερόλεπτα. Στην αρχή δεν το πίστεψε. Είπε ότι δεν μοιάζω με gay κι εγώ της απάντησα ότι άφησα τις γόβες στο σπίτι. Αφού μιλήσαμε και της εξήγησα την κατάσταση, το δέχτηκε και ηρέμησε αλλά δεν άλλαξε σχέδια. Με ρώτησε πολύ άνετα αν θέλω να με κάνει άντρα και μετά φιληθήκαμε. Ήταν η πρώτη φορά που φιλούσα γυναίκα στο στόμα. Ήταν καλό, μου άρεσε αλλά μέχρι εκεί. Μου αρέσουν οι άντρες, τέλος.
Τελικά το χώνεψε ότι είμαι gay και ήταν εντάξει με αυτό. Είπαμε ότι θα μείνουμε φίλοι και μάλιστα προσφέρθηκε να μου γνωρίσει και κάποιον γνωστό της gay. Μετά από όλα αυτά, πήγαμε να συναντήσουμε δύο φίλους μου που ήταν σε ένα κοντινο bar. Κι εκεί αρχίζει το επόμενο κεφάλαιο.
Δώσαμε ραντεβού σε ένα μπαράκι στην Αριστοτέλους. Ήταν εκεί με μία φίλη της. Μου άρεσε αυτό, θα ήταν πιο χαλαρή η κατάσταση. Δυστυχώς όμως δεν έμεινε πολύ ώρα. Κι έτσι μείναμε τα δυο μας σε ένα κάπως απόμερο σημείο του μαγαζιού. Κάποια στιγμή άρχισε να μου δείχνει sexy φωτογραφίες της στο κινητό και με πλησίαζε ώσπου κόλλησε πάνω μου. Ύστερα με ρωτούσε τι θα ήθελα να της πω ή να της κάνω. Γενικά ότι λέγαμε ή κάναμε έκρυβαν ένα άλλο νόημα. Έγω είχα αγχωθεί, πρώτη μου φορά είχα βρεθεί σε τέτοια θέση. Οπότε αποφάσισα να της το πω. Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:
- Θέλω να σου πω κάτι για μένα που μπορεί να σε σοκάρει αλλά δεν θέλω να νιώθω ότι σε κοροϊδευω.
- Πες μου, τι είναι;
- Πάει κάπου το μυαλό σου;
- Έχεις σχέση; Είσαι αρραβωνιασμένος; Παντρεμένος με παιδί; Χωρισμένος με παιδί;
- Όχι βέβαια. Απλά είμαι gay.
Ξαφνικά σιωπή τύλιξε το χώρο. Η κοπέλα έπαθε σοκ. Δεν μιλούσε για μερικά δευτερόλεπτα. Στην αρχή δεν το πίστεψε. Είπε ότι δεν μοιάζω με gay κι εγώ της απάντησα ότι άφησα τις γόβες στο σπίτι. Αφού μιλήσαμε και της εξήγησα την κατάσταση, το δέχτηκε και ηρέμησε αλλά δεν άλλαξε σχέδια. Με ρώτησε πολύ άνετα αν θέλω να με κάνει άντρα και μετά φιληθήκαμε. Ήταν η πρώτη φορά που φιλούσα γυναίκα στο στόμα. Ήταν καλό, μου άρεσε αλλά μέχρι εκεί. Μου αρέσουν οι άντρες, τέλος.
Τελικά το χώνεψε ότι είμαι gay και ήταν εντάξει με αυτό. Είπαμε ότι θα μείνουμε φίλοι και μάλιστα προσφέρθηκε να μου γνωρίσει και κάποιον γνωστό της gay. Μετά από όλα αυτά, πήγαμε να συναντήσουμε δύο φίλους μου που ήταν σε ένα κοντινο bar. Κι εκεί αρχίζει το επόμενο κεφάλαιο.
Όταν μετακόμισα στην Θεσσαλονίκη ήξερα πως θα είχα εξελίξεις στην ερωτική μου ζωή αλλά ποτέ δεν φαντάστηκα ότι σε αυτό θα συμπεριλαμβανόταν και γυναίκες. Όλα έγιναν εντελώς ξαφνικά.
Στεκόμουν σε μία στάση, περιμένοντας το αστικό για να πάω στο σπίτι μου. Εκεί μία κοπέλα με ρώτησε αν ήξερα σε πόση ώρα θα περνούσε το επόμενο. Με αφορμή αυτό, ανταλάξαμε δυο τρεις κουβέντες. Σύντομα ήρθε το αστικο, ανέβηκα και κάθισα σε μία θέση. Μετά από ένα λεπτό, αφού πέταξε το τσιγάρο της, ανέβηκε και η κοπέλα και με ρώτησε αν με πείράζε να καθίσει δίπλα μου. Σημειωτέον ότι υπήρχαν πολλές κενές θέσεις. Αμέσως μετά συστηθήκαμε.
Αρχίσαμε την κουβέντα. Τι κάνουμε, από που είμαστε και όλα τα συνηθισμένα που λένε κάποιοι όταν πρωτογνωρίζονται. Σκέφτηκα, πριν χωρίσουμε, να ζητήσω το τηλεφωνό της, είχα περιέργεια να δω μέχρι που θα μπορούσα να το φτάσω. Άλλωστε ποτέ δεν απέκλεισα το γεγονός να κάνω κατι με γυναίκα. Και η συγκεκριμένη ήταν πολύ ωραία και φαινόταν καλό κορίτσι. Στα μέσα της διαδρομής με πρόλαβε και ζήτησε αυτή να ανταλλάξουμε νούμερα. Είχα ξαφνιαστεί από την ταχύτητα που προχωρούσε η κατάσταση.
Όταν πλέον έφτασε η στιγμή να κατέβει, μου ξαναέδωσε το χέρι της και φιληθήκαμε στο μάγουλο. Είχα μείνει κάγκελο. Μόλις μου την είχε πέσει μία κοπέλα. Μου άρεσε αυτό, μου ανέβασε την ψυχολογία και επιπλέον ανοιγόταν μπροστά μου μία πολύ διαφορετική εμπειρία.
Όταν τα είπα στους φίλους μου αυτά, όλοι είπαν το ίδιο πράγμα: Μην της πεις ότι είσαι gay, συνεχισέ το και προσπάθησε να κάνεις κάτι μαζί της. Εγώ πάλι ήμουν μπερδμένος και διχασμένος. Στο τέλος αποφάσισα, αν δεν με έπαιρνε αυτή τηλέφωνο, να την πάρω εγώ και να της ζητήσω να βγούμε.
Στεκόμουν σε μία στάση, περιμένοντας το αστικό για να πάω στο σπίτι μου. Εκεί μία κοπέλα με ρώτησε αν ήξερα σε πόση ώρα θα περνούσε το επόμενο. Με αφορμή αυτό, ανταλάξαμε δυο τρεις κουβέντες. Σύντομα ήρθε το αστικο, ανέβηκα και κάθισα σε μία θέση. Μετά από ένα λεπτό, αφού πέταξε το τσιγάρο της, ανέβηκε και η κοπέλα και με ρώτησε αν με πείράζε να καθίσει δίπλα μου. Σημειωτέον ότι υπήρχαν πολλές κενές θέσεις. Αμέσως μετά συστηθήκαμε.
Αρχίσαμε την κουβέντα. Τι κάνουμε, από που είμαστε και όλα τα συνηθισμένα που λένε κάποιοι όταν πρωτογνωρίζονται. Σκέφτηκα, πριν χωρίσουμε, να ζητήσω το τηλεφωνό της, είχα περιέργεια να δω μέχρι που θα μπορούσα να το φτάσω. Άλλωστε ποτέ δεν απέκλεισα το γεγονός να κάνω κατι με γυναίκα. Και η συγκεκριμένη ήταν πολύ ωραία και φαινόταν καλό κορίτσι. Στα μέσα της διαδρομής με πρόλαβε και ζήτησε αυτή να ανταλλάξουμε νούμερα. Είχα ξαφνιαστεί από την ταχύτητα που προχωρούσε η κατάσταση.
Όταν πλέον έφτασε η στιγμή να κατέβει, μου ξαναέδωσε το χέρι της και φιληθήκαμε στο μάγουλο. Είχα μείνει κάγκελο. Μόλις μου την είχε πέσει μία κοπέλα. Μου άρεσε αυτό, μου ανέβασε την ψυχολογία και επιπλέον ανοιγόταν μπροστά μου μία πολύ διαφορετική εμπειρία.
Όταν τα είπα στους φίλους μου αυτά, όλοι είπαν το ίδιο πράγμα: Μην της πεις ότι είσαι gay, συνεχισέ το και προσπάθησε να κάνεις κάτι μαζί της. Εγώ πάλι ήμουν μπερδμένος και διχασμένος. Στο τέλος αποφάσισα, αν δεν με έπαιρνε αυτή τηλέφωνο, να την πάρω εγώ και να της ζητήσω να βγούμε.
Χτες παρακολούθησα για δεύτερη φορά έναν ολόκληρο αγώνα ποδοσφαίρου. Ο πρώτος ήταν το 2004 στο Euro, στον τελικό με την Πορτογαλία. Χτες έπαιζε Παοκ - Άρης. Εγώ είμαι άσχετος με τα αθλητικά αλλά εδώ στη Θεσσαλονίκη αυτές οι δύο ομάδες είναι κάτι σαν θρησκεία.
Εγώ βέβαια δεν παρακολούθησα τον αγώνα λόγω αθλητικού ενδιαφέροντος. Απλά ο ένας μου φίλος είναι Αρειανός και ο άλλος Παοκτζής κι εγω θα κορόιδευα τον χαμένο. Ο αγώνας βέβαια έληξε 0-0 και θα γίνει επαναληπτικός σε μερικές μέρες. Πάντως έσπασα πολύ πλάκα με τον Παοκτζή φίλο μου. Του την έλεγα συνέχεια και τον εκνεύριζα και όσο αυτός αντιδρούσε τόσο εγώ συνέχιζα.
Δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή που έχουν οι οπαδοί με τις ομάδες. Εντάξει, να υποστιρίζεις την ομάδα σου αλλά όχι να εκνευρίζεσαι, να μαλώνεις και να στεναχωριέσαι. Στην τελική δεν αλλάζει κάτι στη ζωή σου. Πιθανόν να πάω και στο γήπεδο σύντομα. Είναι το τελευταίο μέρος που φανταζόμουν τον εαυτό μου αλλά έχω περιέργεια να το ζήσω. Άλλωστε η ζωή είναι ένα σύνολο από εμπειρίες.
Σήμερα το απόγευμα έχω ραντεβού με κάποιον. Η γνωριμία έγινε φυσικά μέσω internet. Μακάρι να πάνε όλα καλά. Με τον προηγούμενο, που γνωριστήκαμε την παραμονή Πρωτοχρονιάς, αν και δεν προχώρησε, μιλήσαμε και τα βρήκαμε. Έτσι, μπορεί να μην είμαστε ζευγάρι, αλλά θα παραμείνουμε φίλοι.
Εγώ βέβαια δεν παρακολούθησα τον αγώνα λόγω αθλητικού ενδιαφέροντος. Απλά ο ένας μου φίλος είναι Αρειανός και ο άλλος Παοκτζής κι εγω θα κορόιδευα τον χαμένο. Ο αγώνας βέβαια έληξε 0-0 και θα γίνει επαναληπτικός σε μερικές μέρες. Πάντως έσπασα πολύ πλάκα με τον Παοκτζή φίλο μου. Του την έλεγα συνέχεια και τον εκνεύριζα και όσο αυτός αντιδρούσε τόσο εγώ συνέχιζα.
Δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή που έχουν οι οπαδοί με τις ομάδες. Εντάξει, να υποστιρίζεις την ομάδα σου αλλά όχι να εκνευρίζεσαι, να μαλώνεις και να στεναχωριέσαι. Στην τελική δεν αλλάζει κάτι στη ζωή σου. Πιθανόν να πάω και στο γήπεδο σύντομα. Είναι το τελευταίο μέρος που φανταζόμουν τον εαυτό μου αλλά έχω περιέργεια να το ζήσω. Άλλωστε η ζωή είναι ένα σύνολο από εμπειρίες.
Σήμερα το απόγευμα έχω ραντεβού με κάποιον. Η γνωριμία έγινε φυσικά μέσω internet. Μακάρι να πάνε όλα καλά. Με τον προηγούμενο, που γνωριστήκαμε την παραμονή Πρωτοχρονιάς, αν και δεν προχώρησε, μιλήσαμε και τα βρήκαμε. Έτσι, μπορεί να μην είμαστε ζευγάρι, αλλά θα παραμείνουμε φίλοι.
Μετά από πολλά χρόνια, έφτιαξα με έναν φίλο μου, έναν χιονάνθρωπο. Μας πήρε δύο ώρες να τον κάνουμε αλλά το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό μπορώ να πω. Και ξέρει να περνάει καλά...
Η φετινή παραμονή πρωτοχρονιάς ήταν, χωρίς υπερβολή, η πιο βαρετή και μίζερη της ζωής μου. Δεν συγκεντρώθηκε ούτε καν ολόκληρη η οικογένεια. Απλά περιμέναμε την αλλαγή, κόψαμε την πίτα και αυτό ήταν όλο. Φυσικά δεν βγήκα έξω μετά, για να στριμωχτώ σαν σαρδέλα στα λίγα μαγαζιά της Κοζάνης. Περνάω όλο τον καιρό τόσο ωραία, που δεν έχω ανάγκη την Πρωτοχρονιά για να διασκευάσω.
Πριν φύγω για Κοζάνη, έκανα μία γνωριμία. Είναι ένα πολύ καλό και γλυκό παιδί. Πήγαμε για καφέ και μετά στο σπίτι του, όπου το πράγμα προχώρησε αρκετά. Δυστυχώς δεν είχαμε αρκετό χρόνο για να γνωριστούμε καλύτερα. Οπότε είπαμε να κάνουμε υπομονή λίγες μέρες, μέχρι να ξαναβρεθούμε. Μέσα σε αυτό το διάστημα, ενώ μου άρεσε πολύ αρχικά, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι σοβαρό μαζί του. Απλά δεν μου έκανε το "κλικ". Θα ήμουνα μαζί του μόνο για να λέω ότι έχω σχέση και θα ήταν άδικο και για τους δυο μας. Εγώ ήμουν πρόθυμος πάντως να μεινουμε φίλοι αλλά αυτός δεν ήθελε. Πλέον όμως δεν καίγομαι τόσο πολύ να βω κάποιον, εφόσον περνάω καλά και μόνος μου.
Ένας φίλος του αδερφού μου υποψιάζεται ότι είμαι gay και με σχολίαζε στον κολλητό μου. Λες και αυτός δεν θα μου τα έλεγε... Το κακό είναι ότι το συζήτησε και με τον αδερφό μου. Απορώ γιατί ανακατεύεται ο ηλίθιος. Με νευρίασε πολύ και πλεόν τον έχω διαγράψει.
Στην Κοζάνη είδα τον ζαχαροπλάστη. Κάθε φορά που τον βλέπω, κάτι παθαίνω. Είναι τόσο ωραίο παιδί... Δεν πειράζει όμως, η Θεσσαλονίκη έχει πολύ πράμα.
Πριν φύγω για Κοζάνη, έκανα μία γνωριμία. Είναι ένα πολύ καλό και γλυκό παιδί. Πήγαμε για καφέ και μετά στο σπίτι του, όπου το πράγμα προχώρησε αρκετά. Δυστυχώς δεν είχαμε αρκετό χρόνο για να γνωριστούμε καλύτερα. Οπότε είπαμε να κάνουμε υπομονή λίγες μέρες, μέχρι να ξαναβρεθούμε. Μέσα σε αυτό το διάστημα, ενώ μου άρεσε πολύ αρχικά, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι σοβαρό μαζί του. Απλά δεν μου έκανε το "κλικ". Θα ήμουνα μαζί του μόνο για να λέω ότι έχω σχέση και θα ήταν άδικο και για τους δυο μας. Εγώ ήμουν πρόθυμος πάντως να μεινουμε φίλοι αλλά αυτός δεν ήθελε. Πλέον όμως δεν καίγομαι τόσο πολύ να βω κάποιον, εφόσον περνάω καλά και μόνος μου.
Ένας φίλος του αδερφού μου υποψιάζεται ότι είμαι gay και με σχολίαζε στον κολλητό μου. Λες και αυτός δεν θα μου τα έλεγε... Το κακό είναι ότι το συζήτησε και με τον αδερφό μου. Απορώ γιατί ανακατεύεται ο ηλίθιος. Με νευρίασε πολύ και πλεόν τον έχω διαγράψει.
Στην Κοζάνη είδα τον ζαχαροπλάστη. Κάθε φορά που τον βλέπω, κάτι παθαίνω. Είναι τόσο ωραίο παιδί... Δεν πειράζει όμως, η Θεσσαλονίκη έχει πολύ πράμα.
